3D baskı şu şekilde de bilinir eklemeli üretimve eklemeli imalat, geleneksel eksiltici imalata karşı önerilen bir kavramdır. Eksiltici imalatın, parça üretmek için hammaddeleri kesme ve sinterleme süreci olduğunu, toz metalürjisi ve kesme işlemlerinin eksiltici imalatın bir parçası olduğunu biliyoruz. Peki, buna karşılık gelen eklemeli üretim teknolojisi ne anlama geliyor? Ve eklemeli üretimde hangi teknolojiler kullanılır? Bu makale 3D baskıda hangi teknolojinin kullanıldığını tartışacaktır?
3D Baskı Prensibi
3D baskıda hangi teknolojinin kullanıldığı sorusuna cevap vermeden önce 3D baskının prensiplerini anlamak gerekir. 3D baskı, dijital model dosyalarını, toz metal veya plastik gibi yapıştırılabilir malzemeler kullanarak katman katman yazdırarak nesneleri inşa etmek için temel olarak kullanan bir teknolojidir.
3D baskı genellikle dijital teknoloji malzeme yazıcıları kullanılarak elde edilir. Genellikle kalıp yapımı ve endüstriyel tasarımda model yapmak için kullanılır ve daha sonra yavaş yavaş bazı ürünlerin doğrudan üretimi için kullanılır ve bu teknoloji kullanılarak parçalar basılmıştır.
Geleneksel baskı teknolojileri ve üretim süreçleriyle karşılaştırıldığında, 3D baskının çeşitli özellikleri vardır. İlk olarak, baskı tek bir geçişte yapılır, tekrarlanan kesme ve taşlama ihtiyacını ortadan kaldırır, ürün üretim sürecini basitleştirir ve üretimi kısaltır
Bu da üretim sürecini basitleştirmekte ve üretim döngüsünü kısaltmaktadır. İkinci olarak, özellikle seri üretim açısından daha düşük maliyet, geleneksel üretime kıyasla önemli bir maliyet avantajıdır. Son olarak, daha yüksek derecede ürün karmaşıklığı.
3D Baskı Teknolojileri
FDM
Kaynaşmış biriktirme modellemesi (FDM), çeşitli sıcak erimiş filament malzemelerin (balmumu, ABS ve naylon vb.) ısıtılması ve eritilerek şekillendirilmesi yöntemidir ve bir tür 3D baskı teknolojisidir. FDM süreci, PLC kontrolü altında katman katman istiflenen termoplastik malzemelerin sıcak eriyik, yapıştırma özelliklerini kullanır. Yaygın temel malzemeler arasında termoplastik malzemeler, ötektik sistem metalleri, yenilebilir malzemeler vb. bulunur.
EBF
Elektron ışını serbest şekillendirme (EBF), eksen dışı metal teller kullanarak parçalar oluşturmak için ısı kaynağı olarak elektron ışını kullanan bir süreçtir. Bu eklemeli üretim süreci ile yapılan ağa yakın şekillendirilmiş parçalar, daha sonra bir indirgeme işlemi kullanılarak son işlem gerektirir.
EBF teknolojisi alüminyum, nikel, titanyum veya paslanmaz çelik gibi metalleri doğrudan şekillendirebilir ve iki malzemeyi karıştırmak veya birini diğerinin içine gömmek mümkündür. Bu teknoloji neredeyse tüm alaşımlı metal malzemeler için uygundur.
DMLS
Doğrudan metal lazer sinterleme, enjeksiyon kalıplı parçalar için kalıpları seri üretmek ve metal ürünler imal etmek için kullanılan bir işlemdir, ancak ekstrüzyon veya şişirme kalıplama ve diğer plastik işleme gibi teknolojilerde de kullanılabilir. DMLS hemen hemen her alaşımın 3D baskısı için uygundur.
Elektron Işını Eritme (EBM), son yıllarda ortaya çıkan gelişmiş bir metal katkılı üretim teknolojisidir. Prensip, parçanın 3D katı model verilerini EBM ekipmanına aktarmak, ardından EBM ekipmanının çalışma odasına ince bir ince metal tozu tabakası yerleştirmektir. Yüksek enerjili elektron ışınının saptırılması ve odaklanmasıyla odak noktasında üretilen yüksek enerji yoğunluğu, metal tozu katmanının taranarak küçük lokalize alanlarda yüksek sıcaklıklar üretmesine neden olarak metal parçacıklarının erimesine neden olur ve elektron ışınının sürekli taranması, küçük metal havuzlarının kaynaşmasına ve katılaşmasına neden olarak doğrusal ve yönlü metal katmanlar oluşturmak için birleşir.
Seçici lazer eritme, metal malzemelerin eklemeli üretiminde kullanılan ana teknolojilerden biridir. Enerji kaynağı olarak bir lazer kullanır ve 3D CAD kesim modelindeki yol planlamasına göre metal tozu yatağını katman katman tarar. Taranan metal tozu, metalurjik bir bağlanma etkisi elde etmek için eritilir ve katılaştırılır, böylece model tarafından tasarlanan metal parça elde edilir. Esas olarak titanyum, kobalt-krom, paslanmaz çelik, alüminyum vb. üzerine 3D baskı için uygundur.
SLS
Seçici lazer sinterleme olarak da bilinen SLS süreci, 1989 yılında ABD Austin'deki Texas Üniversitesi'nde C.R. Dechard tarafından geliştirilmiştir. Toz malzeme, şekillendirilen parçanın üst yüzeyine yayılır ve düz bir şekilde kazınır; yeni serilen yeni katmanın üzerindeki parça kesitini taramak için yüksek yoğunluklu bir CO2 lazer kullanılır; toz malzeme, aşağıdaki şekillendirilen parçaya bağlanan parçanın bir kesitini elde etmek için yüksek yoğunluklu lazer ışığı altında birlikte sinterlenir; kesitin bir katmanı sinterlendiğinde, yeni bir toz malzeme katmanı serilir ve kesitin bir sonraki katmanı seçici olarak sinterlenir.
Yukarıda 3D baskıda kullanılan bazı teknolojileri tanımladık. Son yıllarda, 3D baskı teknolojisi birçok alanda güçlü uygulama avantajları göstermiştir ve 3D baskı teknolojisine dayalı birçok hassas parça ve ürün, endüstriyel gelişimi ve yeniliği teşvik etmede olumlu bir etkiye sahip olmuştur.
Tamamlayıcı teknolojilerin gelişmesiyle birlikte, gelecekte daha fazla baskı malzemesi mevcut olacak ve 3D baskı, baskı ekipmanlarının maliyetini azaltacak ve baskı işlemlerinin insani ve akıllı doğasını geliştirecek, böylece sosyal ve ekonomik kalkınma için teknik destek sağlayacaktır.
Bu, sosyal ve ekonomik kalkınma için teknik destek sağlayacaktır.
Turer ile iletişime geçin ücretsiz bir metal 3D baskı Çözümü almak için!
